Op wandel door de stad, een doorlopende straat met een muur op het einde. Een duistere steeg krijgt licht, vrolijke kleuren sieren de muur met centraal een zonnebloem… En als je even doorkijkt, dan kan je nog een exgtra dimensie zien. De zonnebloem krijgt water in overvloed, van de brandkraan aan haar voet…

Uiteraard met een korrel zout te nemen, maar in een andere dimensie toch wel een mooie gedachte. Donker en somber worden verdreven door kleuren. Kleuren die versterkt worden in onze geachte door het symbool van de zonnebloem. Krachtig, sterk en groots. Een beetje zonnebloem wordt zo groot als een mens. Maar ook een zonnebloem kan niet zonder voeding. En een mens ook niet! Voedsel in letterlijke zin, maar ook in geestelijke zin. We hebben allen onze brandkraan nodig, eentje die de wijsheid van Jezus tot ons brengt? (kp)