Nu er vanaf september 2020 nog één pastoor en één diaken zijn die samen benoemd zijn in twee pastorale eenheden, is een herschikking van het aantal weekendvieringen nodig. Dit vraagt van ons allemaal een aanpassing. Het is niet vanzelfsprekend om wat ons bekend is los te laten en om, met vertrouwen, nieuwe wegen in te slaan.
We zien al een hele tijd dat onze kerken niet meer elke week vol lopen. Misschien denken we soms met een beetje heimwee aan de tijd waarin op verschillende plaatsen kerken werden bijgebouwd. Het was telkens een heel project waaraan veel mensen hun steentje bijdroegen. Misschien zijn er weinig andere gebouwen die zoveel invloed hadden op het leven van de mensen errond.
Vandaag is dit anders. Er zijn niet alleen minder priesters. Er zijn ook minder gelovigen die hun geloof beleven door wekelijks eucharistie te vieren in de kerk. Toch zijn er ook jonge mensen die wel aansluiting vinden bij de kerk en hierin hun geloof willen beleven. Waar je vroeger rustig met de stroom mee kon drijven en je vanzelf in de kerk uitkwam, moet je vandaag echt een keuze maken: wil ik leven vanuit mijn geloof? En hoe zal ik dat vandaag vormgeven? Waar vind ik als christen een warme gemeenschap die wil leven vanuit het evangelie en waar mensen verbonden zijn met elkaar?
Vooruitgaan op de weg van het geloof heeft daarom ook altijd te maken met loslaten en met vertrouwen een nieuwe toekomst tegemoet gaan. Deze toekomst hebben wij niet in handen. Op de eerste plaats wordt hij ons geschonken. We vertrouwen onze gemeenschappen toe aan God in de gelovige zekerheid dat Hij met ons meegaat. Ook als de toekomst er anders uitziet dan wij verwachten. Verder zullen wij ook aan deze toekomst moeten werken. We doen dit in verbondenheid en met loyaliteit met ons bisdom en de beleidslijnen die uitgezet worden.
Om vanaf september op een haalbare manier de weekendvieringen mogelijk te maken, zijn deze herschikt. We hebben dit met de twee teams van de pastorale eenheid besproken. Omwille van de korte tijdspanne aan het einde van het werkjaar – de bekendmaking van de benoeming van Jan Philippe tot deken van Pelt op 5 juni 2020 en de benoeming van Gerard Janssen tot pastoor voor de twee pastorale eenheden op 18 juni 2020 – en de maatregelen i.v.m. het coronavirus, was het moeilijk om dit verder te bespreken in de verschillende parochies.
Toch zijn de gemaakte keuzes een logisch gevolg van de weg die we al enkele jaren aan het gaan zijn. Nu is de tijd gekomen om effectief beslissingen te nemen.
In de kerk van Kuringen St. Jan zullen vanaf september geen vieringen meer doorgaan. Wel zullen we op een gepast moment een laatste viering op een later tijdstip organiseren. We doen dit met heel veel dankbaarheid om al het goede dat in deze kerk mocht gebeuren. Ook met pijn in ons hart, omdat hiermee ook een bepaald tijdperk afgesloten wordt. Maar dit mag niet verhinderen om, verbonden met elkaar als christenen verder op weg te gaan.
In de kapel van Kiewit Heide gaat priester Theo Mathijs geregeld voor in een eucharistieviering. Deze kapel is geen parochiekerk en zo ook niet opgenomen in het schema van de vieringen.
Er zijn drie zondagskerken, waar wekelijks eucharistie wordt gevierd: Kermt, Kuringen en Kiewit.
Dankzij de medewerking van Jos Polders en Marcel Vanheusden is het mogelijk om In de andere kerken om de 14 dagen een eucharistieviering te doen. Als er een 5e zondag in de maand is, komen we allemaal samen in de 3 zondagskerken.
Ik hoop dat onze parochies naar elkaar toe mogen groeien en samen gestalte geven aan de Kerk waar wij ons als één gemeenschap rond Jezus kunnen verzamelen. Zelf zal ik mijn best doen om mijn steentje bij te dragen en samen met jullie gelovig op weg te gaan.
Teams pastorale eenheden St. Franciscus en St. Elisabeth (in wording)
Gerard Janssen, pastoor