Ergens onderweg op de wandeling, een vogelkastje in een boom wacht op nieuwe bewoners, een koppel dat nieuwe leven wil laten groeien… het is klein, maar voldoende voor de broedtijd, want de wijde wereld is hun woning…

Vandaag horen we in het nieuws hoe we momenteel tijdelijke dorpen uit de grond stampen voor nieuwe bewoners die er aan komen. Even krap als de tijdelijke bewoning op deze foto, wel voorzien van minimaal comfort om te overleven. Want de komst is noodgedwongen, vluchtend voor het oorlogsgeweld. En dan is het goed om solidair te zijn. Alleen kunnen we hopen dat het verblijf in de nooddorpen van korte duur is. Niet dat we deze mensen snel weg willen, maar wel omdat dit betekent dat ze terug naar hun eigen thuis kunnen, waar ze misschien opnieuw noodgedwongen in een tijdelijke woning terecht moeten, omdat hun thuis door bommen van de aarde geveegd is. De harde realiteit… ook dat vraagt solidariteit! (kp)