Daar waar land overgaat in zee… Of net andersom, waar zee overgaat in land, staat een groot granieten kruis. In al haar eenvoud komt de kracht van de steen tot uiting in een vorm die we allemaal kennen…

Als we – met een grote korrel zout – een beetje natuurkundig zouden denken zouden we met een knipoog kunnen zeggen dat de overgang van de ene fase naar de andere fase, van vloeibaar naar vast en omgekeerd de nodige energie nodig heeft, of net opbrengt. En net daar staat het kruis, aanwezig in stilte. Net zoals het er staat in elke nieuwe fase in ons leven die energie vraagt of vreugde brengt. Hier kan je er niet naast kijken, willen de het symbolische kruis in ons leven zien? (kp)