Een gebouw, zomaar ergens in de stad. Ingepakt, aan het zicht onttrokken…Werken zijn er aan de gang, verbeteringswerken, verfraaiing van de buitengevel, allerhande vormen van achterstallig onderhoud. Op het einde wordt het gebouw weer uitgepakt, om te stralen…

Deze feestmaand is er uiteraard aandacht voor cadeautjes. Ze worden feestelijk ingepakt, komen onder de boom terecht en we hopen dat we het juiste gekozen hebben. Om ze later niet samen met vele anderen op tweedehands te zien rondzwerven. Maar moet elk cadeautje ook echt fysiek zijn? Wat als we onzelf verpakken? Om aan onszelf te werken, achterstallig onderhoud plegen, te luisteren naar de boodschap die advent ons brengt? Om bij het uitpakken onszelf als betere en aandachtige mens te presenteren aan de wereld rondom ons?… (kp)