Zo maar ergens een stoep. Je moet je weg banen tussen achteloos achtergelaten fietsen en steps, al dan niet voorzien van een batterij. Hier is nog wat ruimte om te passeren, maar al even vaak moeten we de stoep verlaten en via de rijweg onze tocht verderzetten…

Wat verandert de wereld! Waar is de tijd gebleven dat een “grote” fiets nog een kostbaar geschenk was bij een “plechtige communie”? Een kostbaar goed dat we koesterden, dat we gebruikten voor onze verplaatsing, netjes aan het slot legden in een fietsenrek, want het was iets van ons… Vandaag evolueren we naar een wereld waar we niet meer een fiets of een step “bezitten”, maar waar we het “gebruik” van een dergelijk vervoersmiddel kopen. Het gevolg is voorspelbaar. We gebruiken het ding en als we het niet meer nodig hebben, laten we het ter plekke achter, netjes opgeborgen of niet, of we de medemens hinderen of niet… Dat blijkt vandaag niet meer onze zorg te zijn… Is dat wat Jezus ons leerde? Is dat de wereld waar we in willen leven? (kp)