Ergens een klein dorpskerkje. Echt klein, eenvoudige banken, plaats voor een handvol mensen. In een hete zomer een welkome plaats om – in alle koelte – even stil te worden, even weg te zijn van de wereld…

Maar als we opstaan om naar buiten te gaan, viel dit beeld op. Vanuit de koelte en de schaduw worden we uitgenodigd om naar buiten te gaan, de wereld in… Het kontrast kan niet groter zijn… de deuren staan wagenwijd open, het licht wenkt, de wereld wacht op ons. Het maakt nog eens duidelijk, dat twee dingen hand in hand met elkaar gaan… de boodschap van Jezus en onze opdracht om deze in de wereld zichtbaar te maken… (kp)