Een venster, met een opmerkelijke affiche: “draag altijd je onzichtbare kroon”. Verder is de etalage leeg. Binnen zie je de dozen opgestapeld, we kunnen onze fantasie laten gaan. Zeker nu driekoningen gepasseerd is. We hebben ze door het straatbeeld zien trekken, met hun zelfgemaakte kronen, wel zichtbaar…

Een eerste reflex, een kroon, geeft aan dat we ergens goed in zijn? Ergens dat we fier mogen zijn dat we een zeker talent hebben. Alleen moeten we het altijd tonen? Laten zien dat we goed kunnen doen en ons steentje kunnen bijdragen aan Gods rijk is misschien belangrijker dan het expliciet tonen van onze kroon. Anderzijds hebben wij mensen ook een zekere vorm van fierheid nodig, om recht te kunnen staan in deze veeleisende wereld, om aan alle verwachtingen te kunnen voldoen… En misschien net daarom is dat onzichtbare kroontje net goed om te dragen, om te weten, we zijn uniek, we kunnen relevant zijn, misschien niet zoals de wereld exact van ons verwacht, maar we kunnen het! (kp)