Een mand voor het altaar, eerst leeg, nu de advent vordert, geraakt ze steeds verder gevuld. Soms zien we zichtbaar mensen er iets inleggen. Soms stellen we vast dat er weer wat is bijgekomen, zeker door mensenhanden, maar discreet…

Als je de inhoud van de mand bekijkt, zie je eigenlijks niets speciaals. Want we hebben het allemaal toch in ons huis staan, ergens in de kasten, we gebruiken het dagelijks. Douchegel, maandverband, pampers, een poetsproduct… toch triviaal, niet? En toch zijn er straks mensen die er blij mee zijn. Omdat ze elke eurocent drie keer omdraaien voor ze het uitgeven. Waar de eurocenten soms zelfs te krap zijn om dagelijkse noodzakelijke dingen aan te kopen. Waar we het leven net iets gemakkelijker maken met dat ene kleine praktische geschenk… misschien moeten we die mand ook na kerst laten staan? (KP)