Ergens in de stad, langs de weg trekken felgekleurde ballonnen de aandacht. Allicht om ook de aandacht te trekken op de winkels in die straat, want aparte kleuren trekken de aandacht. Ook die van ons, hun missie is dus geslaagd…

Het is opvallend, de rest van de straat zal je geen streepje roze terugzien, neem de ballonnen weg, het wordt weer alledaags, zoals we gewoon zijn. Hoe vaak stappen we niet op routine door het leven? Hoe vaak moeten we echt iets uitzonderlijks – al dan niet in kleur – in onze ooghoeken krijgen om even blijven stil te staan in het leven, bij de medemens die we tegenkomen? Hoe vaak zijn er dingen die we moeten zien, maar niet zien, gewoon omdat ze niet roze genoeg zijn? (kp)