Zomaar een stelplaats voor bussen. Geen tijdstabel, geen lijn om te rijden, geen nummer, alleen een “P” voor pauze. Pauzes zijn belangrijk, om daarna weer veilig te kunnen verder rijden…

Maar pauzes zijn ook in een mensenleven belangrijk. Niet alleen om te rusten van het werk. Ook om even stil te staan bij het leven. De waan van de dag, het alledaagse lost te laten. Nu we weer een sterke tijd van het kerkelijk jaar instappen met de advent, worden we ook uitgenodigd om stil te staan. Zijn we wel goed bezig? Letten we op ons welzijn? Maar vooral, zijn we ook bekommerd om het welzijn van de andere? De mens die langs ons zit in de kerk, de mens die naast ons woont, de mens die we toevallig ontmoeten? Zetten we voor hen even de “P” aan om te luisteren? En daarna weer de “P” af, om te helpen? (kp)