Naar goede gewoonte was er ook dit jaar op 11 november een herdenkingsviering voor de gesneuvelden van beide wereldoorlogen, maar ook voor alle slachtoffers van
oorlogsgeweld en conflicten over heel de wereld.

De koninklijke fanfare St. Cecilia verzorgde de muzikale omlijsting van de viering en de kinderen van beide basisscholen van Kermt, SBSKermt en ’t Kabaske , brachten de huldebloemen voor de oorlogsmonumenten tot vooraan aan het altaar. Ze hadden zoals ook vorige jaren in de klas geknutseld en vele “ poppy’s ” gemaakt, die ze aan elke aanwezige bij het begin van de viering aanboden. Ook aan het altaar hadden ze enkele van deze bloempjes bevestigd.

Pastoor Gerard en gebedsleider Kris gingen voor in deze viering. Pastoor Gerard herhaalde de woorden van paus Franciscus, die hij uitsprak bij de inval van Rusland in Oekraïne:
“Met droefheid in mijn hart sluit ik mij aan bij de stem van het gewone volk dat roept om een einde aan de oorlog. In Gods naam, hoor de kreten van diegenen die lijden en stop de bombardementen en aanvallen! In de naam van God vraag ik u: stop dit bloedbad! […] God is alleen een God van vrede. Hij is geen god van oorlog, en wie geweld ondersteunt, ontheiligt zijn Naam.”
Schuldbelijdenis, voorbeden werden door de leerlingen van de scholen gebeden.

Lector Paul Achten bracht een tekst uit de profeet Jesaja: zwaarden worden omgesmeed tot ploegscharen, speerpunten tot sikkels. Geen volk heft nog het zwaard op tegen een ander.
Zoals in het evangelie Jezus zegt tot zijn angstige leerlingen: Vrede zij met jullie!

Pastoor Gerard had het ook nog in zijn homilie over de vrede die onontbeerlijk is voor een veilige en vrije toekomst voor de jeugd. Zij moeten zich niet laten ontmoedigen door doemdenkers en pessimisten, maar blijven geloven in de toekomst.

Het Onze Vader, het gebed van verbondenheid door Jezus ons aangeleerd, werd rond het altaar gebeden, maar ook de mensen in de kerk werd gevraagd die verbondenheid te tonen door een eenvoudig handgebaar.

Een leerling bracht na de communie een bezinningsgedicht van Bart Demyttenaere:

Grote vrede begint klein
Als Grote mensen
vrede wensen
is dat vaak niet echt
Na de handdruk
en de glimlach

Als kleine mensen
vrede wensen
zijn ze opgelucht en blij
Een schouderklop
een lief gebaar
de ruzie is voorbij

Als alle groten
waar dan ook
denken in het klein
dan zal de wereld
waarop wij leven
een betere wereld zijn.

Na de viering sprak in naam van het gemeentebestuur van de stad Hasselt schepen Derya Erdogan nog tot alle aanwezigen. Ze wees erop dat het zeker een plicht is voor ons allen de gruwel van de oorlogen en hun helden te herdenken. Zeker nu, sneller dan iemand ooit had kunnen denken, deze oorlogsgruwel in onze maatschappij is opgedoken.

Als schepen, bevoegd voor armoede, wees ze er ook op dat in het leven van elke dag van de mensen in armoede er enorme gevolgen zijn van oorlogen en geweld. Denken we maar aan de energiecrisis die een rechtstreeks gevolg is van de strijd tussen allerhande machtsblokken.

Meer nog dan verwoesting van gebouwen zijn het de onzichtbare littekens bij mensen en in de samenleving als geheel die hun sporen nalaten. Het is onze taak om voor iedereen, die rechtstreeks en onrechtstreeks door oorlog getroffen wordt, zorg te dragen.

Nadien werd er hulde gebracht aan de monumenten van de oorlogsslachtoffers door het neerleggen van bloemen.
In stoet, begeleid door de fanfare, werd ook het monument op de stedelijke begraafplaats De Willeman bezocht.

Als afsluiter bood de stad alle aanwezigen een drankje aan in de weekkapel van de kerk van Kermt.