Zomaar een stoep waar kinderen met het nodige krijt hun visie op de wereld kalkten. Vrolijke kleuren, netjes binnen de randen van de tegel, zoals ze allicht op school geleerd hebben binnen de lijntjes te kleuren. Maar wel met heldere kleuren en niet één, maar liefst twee regenbogen…

Twee regenbogen tegelijk zien, het kan, maar het is zeer zeldzaam. Maar kinderen trekken zich niks aan van zeldzaamheid, van fysica, ze kijken met hun eigen ogen en hun eigen onbevangen perceptie naar de wereld. Ze zien hem graag mooi. Wij volwassen mensen zouden misschien ook een beetje als deze kinderen moeten worden. De wereld door een mooie gekleurde bril zien. Niet alleen zien wat er misloopt, maar ook zien wat er goedloopt en dit dan ook aan elkaar vertellen. Zo maken we misschien wel onze eigen regenboog… (kp)