Ergens in een stad, zomaar in het straatbeeld. Een troosteloze muur, levendig kan je deze nauwelijks noemen. Maar in het midden, een opening, waar helder water tevoorschijn komt. Water, dat symbool staat voor leven geven…

Nu is het denkelijk niet aangeraden om hier van te drinken. We zullen het leven geven in dit concreet geval maar reserveren voor de plantjes. Gezondheid staat immers voorop! Maar het gaat om het onverwachte. Een stad associëren we niet met een mogelijke “waterbron”. Soms lijkt het leven moeilijk en kunnen we een waterbron gebruiken, een kracht die ons nieuw leven beloofd. En wie anders dan Jezus belooft ons het nieuwe leven… dan is het misschien niet een kwestie van proeven, maar wel goed luisteren naar de bron met levengevende woorden… (kp)