Ergens op een muur, een montage met panelen en een schilderij… temidden van de drukke stad. Het beeld is sprekend, een meisje in het wit ontsnapt aan die stad, een boek gaat haar vooraf in de tocht…

Vandaag horen we in het nieuws vaak verhalen van steden. Steden waar mensen willen uit ontsnappen, maar het niet kunnen. Verhalen van oorlogsgeweld, verhalen van honger en middeleeuwse toestanden, verhalen van vandaag, niet eens zo ver weg. Deze schilderij ergens in een stad dichtbij, deed me denken dan die moeilijke situatie van anderen. Alleen, hier spreekt niet het oorlogsgeweld, wel een vleug van vrede, een meisje in het wit, een boek dat evengoed een vredesduif zou kunnen zijn. Maar vrede komt niet met bommen, wel met woorden, met elkaar spreken, over een liefdevolle wereld… laat ons hopen dat woorden het altijd winnen van het geweld… (kp)