Zomaar ergens een muur. Een mozaïek siert de stad. En het laat veel aan onze verbeelding over. Een snelle wandelaar zou genoegen kunnen nemen met een bloempot. Een aandachtige kijker zou misschien in die bloemen abstracte gezichten kunnen herkennen…
Of willen we nog even abstracter gaan? We zien witte, rode, groenige en bruine tegels. Elk apart hebben ze slechts een eenvoudige uitstraling, maar samen vormen ze een kleurrijke figuur, met betekenis. Zo ook in het echte leven. Mensen apart hebben hun uitstraling, maar mensen samen, die hebben een veel krachtigere boodschap. En samen kerk maken, is dat misschien niet het toppunt dat we willen bereiken?(kp)