Een toeganspoort in de stad… Zoals er ontelbaar zijn! Deze heeft een artiest verleid tot een kunstwerk, twee jongeren die in elkaar opgaan…

Want dat is een vorm van verliefdheid. Elkaar graag zien, zo graag zien dat je elkaar letterlijk zou opeten… deze twee jongeren hebben elkaar veel te vertellen. Ze verstoppen zich een beetje voor de buitenwereld. Net zoals een kind denkt, als ik ze niet zie, dan zien ze mij ook niet. Ze gaan op in elkaar… de wereld rondom hen mag rustig verder razen, zij hebben tijd! En wij? Maken wij tijd voor die ander? Elke ander, zelfs al hebben we soms het gevoel van geen tijd? (kp)