Een monument, een plein, bloemenkransen, allen in de voorbije week voorwerp van heel wat taferelen, in ons dorp, overal in het land, in Europa en in de hele wereld…

We herdachten het einde van die vreselijke Eerste Wereld Oorlog, waarbij iedere keer weer het offer van de gesneuvelde militairen in de verf gezet werd. Die grote oorlog waarvan iedereen het toen eens was: nooit meer! Maar helaas, we weten ondertussen wel beter. Oorlog is blijkbaar van alle tijden, vaak zonder dat wij er echt invloed op hebben. Laat ons allemaal dat kleine zaadje van vrede planten, in vrede met onze buren samenleven en misschien hebben we toch dat kleine beetje van die benodigde invloed … (kp)