Search
Close this search box.

GELOOFSKERNEN KERMT SPALBEEK STOKROOIE en TUILT

De recente aankondiging van strengere coronamaatregelen bracht enige twijfel teweeg over de opkomst voor de lang aangekondigde geloofsavond van woensdag 27 oktober. We prijzen ons dan ook gelukkig met de ca. 140 gelovigen die naar het ontmoetingscentrum Kermeta in Kermt kwamen om deze avond bij te wonen, de eerste grote samenkomst van het nieuwe dekenaat Hasselt.

Bisschop Patrick Hoogmartens is als een van de eersten aanwezig om iedereen persoonlijk te verwelkomen en samen met deken Ali Cornelissis een warme ontvangst te verzekeren. Het team van Herk-de-Stad verzorgt het onthaal: programmablaadje uitdelen, handgel aanbieden en eventueel een mondmaskertje indien men er zelf geen bij de hand heeft. Want ja, de coronamaatregelen zijn opnieuw verstrengd en dus zijn we vanavond extra voorzichtig. De CO2-meter bewaakt de luchtkwaliteit en de (nood)deuren staan open om te ventileren.

Aan het begin van de avond stelt moderator Mia Bonneux het programma voor: een divers aanbod van woord en klank met als afsluiting een hapje en een drankje … de sfeer zit al meteen goed!
Met het gekende lied “Volk van God” is de toon gezet, het muzikale deel wordt begeleid door priester Wim Simons met Paul Steegmans aan het orgel.

Het woord is aan bisschop Patrick Hoogmartens; hij schetst de context waarin het jaarthema “broederlijkheid ontdekken” tot stand kwam. De pauselijke encycliek Fratelli tutti roept op om als christen, vanuit ons eigen geloof, een reële bijdrage te leveren aan de noden van de hedendaagse maatschappij. Het bisdom zet hieromtrent zes accenten in de kijker waarmee wij als christenen concreet op weg kunnen gaan. De eerste drie accenten houden verband met onze relatie tot anderen.
Een eerste is het leren luisteren in de diepte, verder kijken dan de façade met bijzondere aandacht voor de persoon waarmee je omgaat. De moderne digitale wereld heeft tijdens de coronacrisis wel bewezen dat er niets gaat boven het menselijk contact. Een tweede aandachtspunt is het zien van armoede, zowel op menselijk als op ecologisch vlak. De aarde kreunt, vluchtelingen staan er alleen voor, … we kunnen ons steentje bijdragen door onszelf niet op het voorplan te zetten maar wat meer te leven volgens het principe ‘soberheid uit solidariteit’. Een derde accent werd gelegd op het kennen van onze cultuur, het is belangrijk om inzicht te verwerven en met een kritische blik het heersende individualisme en materialisme realistisch te benaderen. Op die manier leren we broederlijkheid te beleven en hieruit kracht te putten.

De laatste drie accenten zijn gericht op onze relatie tot God. Als gelovige is het belangrijk om de bijbelse cultuur te kennen of te (her)ontdekken. Dat kan op velerlei manieren, individueel of in groep, met als leidraad het respect voor de waardigheid van elke mens en zijn omgeving. Doorheen de bijbelteksten ontdekken we manieren om broederlijkheid écht te beleven.
Een tweede item is het beleven van de liturgie in al z’n vormen. Door op regelmatige basis samen te komen en samen de vreugde van de eucharistie te beleven ervaren we die broederlijke verbondenheid in ons geloof. Een laatste accent vinden we in het gebed, het bidden, niet vanzelfsprekend vandaag … maar wel belangrijk in onze geloofsbelevenis.

De bisschop vertelt over Paus Franciscus’ droom van een ‘synodale Kerk’, een Kerk die het evangelie verkondigt en daarom ‘Samen op weg gaat’. Een wereldwijde oproep werd gelanceerd om iedereen mee te nemen en te horen in de weg naar die synodale Kerk. Op 17 oktober startte ook in het bisdom Hasselt het synodaal proces, een traject dat in de komende maanden en zeker tijdens de Advent in elke parochie, pastorale eenheid, vereniging, enz. de nodige aandacht verdient. En omdat tegenwoordig zowat elk project een eigen website heeft, zo heeft ook het bisdom hiervoor een website ontwikkeld, zeker de moeite!

De hele zaal luistert geboeid naar de woorden van onze bisschop. Woorden die ons doen nadenken over hoe we zelf in het leven staan.

En dan volgen er vier getuigenissen vanuit persoonlijke levenservaringen over onze missie als christen, gebracht door mensen uit de verschillende pastorale eenheden.

Willem Vanlaer (PE Zacheüs Zonhoven) vertelt hoe hij in aanraking kwam met de christelijke waarden en hoe zijn geloof groeide, o.a. via zijn echtgenote en haar familie en door het volgen van de (online) vieringen van priester Wim. Tijdens de voorbereiding en na zijn recent doopsel als catechumeen kwam hij terecht in een fijne geloofsgemeenschap van christenen en dit laat een diepe indruk na, zo getuigt hij.

Lieve Piccard (PE Heilig Maria Amandina Herk-de-Stad) getuigt over hoe Gods Woord doorheen haar leven loopt. Als kind op school, later in het studentenleven en nadien als catechist, parochieassistent en gebedsleider kwam Lieve veelvuldig in contact met de bijbel. De gevolgde vorming en bijscholing gaven haar het inzicht om met deze teksten om te gaan en toe te passen op concrete situaties. Lieve begeleidt een bijbelgroep die op regelmatige basis samenkomt rond Gods Woord.

Steven Vandebroek (PE Virga Jesse Hasselt) neemt ons mee in zijn verhaal rond diaconie. Hij ervaarde al jong de ‘andere’ kant van de maatschappij tijdens ontmoetingen in het Volkstehuis waar hij in contact kwam met thuislozen en mensen in probleemsituaties. Dat motiveerde hem om ook beroepshalve in de zorgsector aan de slag te gaan. Ook nu is hij als leidinggevende in een maatwerkbedrijf erg bekommerd om het welzijn van de werknemers, mensen met bijzondere noden die in onze huidige, veeleisende maatschappij extra aandacht verdienen.

Roger Bosmans (PE Sint-Anna Lummen) brengt een erg persoonlijke getuigenis over de wijze waarop hij bidt tot God. Op vele momenten in ons leven biedt het gebed een uitweg in onze gevoelens en noden die we ervaren. Bidden hoeft niet steeds met een Weesgegroet of Onze Vader te zijn, het is soms ook gewoon ‘praten met God’, bijvoorbeeld tijdens een stil moment in de kerk of tijdens een wandeling in de natuur. We begrijpen allemaal wat Roger bedoelt, bidden doet ieder van ons op een eigen manier en dat is prima!

Tussendoor zingen we enkele strofen van het Zonnelied van Franciscus, een aangename afwisseling voor de aandachtige toehoorders.

En dan, meer dan een jaar na de uitbreiding van de dekenaten, kan deken Ali Cornelissis eindelijk de gelovigen van zijn dekenaat toespreken. Het dekenaat dat 36 parochies telt in de gemeenten Diepenbeek, Halen, Hasselt, Herk-de-Stad, Lummen en Zonhoven. Hij stelt zichzelf kort voor en vertelt hoe hij de jongeren van een zesdejaars klas laat kennismaken met zijn leven als priester en deken. Met veel interesse volgen zij de activiteiten die zich voordoen. Donderdagochtend zullen ze horen dat er ook gelachen werd op deze geloofsavond en dat er nadien een hapje en een drankje was, want dat waren in hun ogen wel belangrijke zaken.
Deken Ali is blij om met zovelen samen in het nieuwe dekenaat op tocht te mogen gaan. Hij benadrukt oprecht dankbaar te zijn voor elk klein initiatief in onze geloofsgemeenschappen.

Het bezinningsmoment wordt ingezet met het lied “Zingt Jubilate”, een lied dat alle aanwezigen kennen en meezingen. We luisteren naar het evangelie volgens Johannes “De ware wijnstok” (Joh. 15, 1-8) en naar de voorbeden.
Samen wordt het Onze Vader gebeden, gevolgd door het “gebed van de bisschop” dat de inhoud van het jaarthema goed weergeeft. We sluiten af met drie strofen uit het Zonnelied van Franciscus.

Tijd nu voor een hapje en een drankje … het informele deel van de avond is aangebroken. De verkoopstand van het PIC trekt menig geïnteresseerde en de infostand van Kerk & Leven trekt de aandacht met zijn voorstelling van alle edities binnen het dekenaat Hasselt. Het team van Zonhoven is paraat om de catering te verzorgen en slingert zich tussen de mensengroepjes door om iedereen te voorzien van spijs en drank.
We merken dat de mensen blij en dankbaar zijn voor deze ‘ontmoeting in feest’, een gelegenheid om elkaar (opnieuw) in het echt te zien en bij te babbelen in een fijne ongedwongen sfeer, dat doet deugd. Jong en oud samen, over de parochiegrenzen heen, broederlijk en zusterlijk omgaan met kostbare vriendschappen en ontmoetingen … meer moet dat niet zijn!

Anne-Marie Cornélis, dekenaal secretaris