Een wandeling langs de straat, een oprit ziet er “herfstig” uit. Appeltjes – van de boom in tuin – liggen er te genieten van de laatste herfstzon, alvorens ze in de garage in de bewaarbox verdwijnen. Of misschien omgetoverd worden in appelmoes…

Een appeltje voor de dorst, een gekend spreekwoord, dat we hier letterlijk toegepast zien… We bewaren de oogst voor later. Want dat is het ritme van de natuur. Planten, verzorgen en vervolgens de vruchten plukken, om vandaag te genieten, maar ook om de winter door te komen. Denken aan de toekomst en je er op voorbereiden, dat getuigt van zorgzaamheid… Net zoals we in onze levenstocht in het spoor van Jezus, zaadjes planten in mensen, niet om vandaag te oogsten, maar wel een betere toekomst voor onze samenleving wensen… (kp)