Zo maar een weg, mooi aangelegd met stenen die netjes werd ingevoegd. De auto’s razen er gewoon voorbij? En toch heeft de natuur zich een weg gebaand van onder de bestrating, door de voegen heen om fier en blijvend stand te houden in het verkeer…

Het zit in de natuur gebakken, onverstoorbaar en vol geduld blijven groeien, blijven stoten en duwen tot het licht gevonden wordt om dan open te bloeien en zo lang mogelijk stand te houden. Hier zijn we, in onze pracht en praal na lang en hard werken. En wij? Zit geduldig blijven voortbouwen, hoezeer het soms kan tegen zitten, in onze natuur? Houden we vol in onze zoektocht naar het licht? … (kp)